Heerenveen-Ajax

Tsja, Heerenveen. Dat ultieme heikneuterige vind je daar nog overal terug, en dat is wel mooi. Toen ik in mijn wilde hooliganperiode nog met de trein naar uitwedstrijden ging merkte je na Zwolle al dat 'het volk' anders werd. Je reed als het ware terug in de tijd, en dat zag je terug in de kledingstijl en kapsels van de passagiers. Bij Steenwijk werd het al redelijk angstaanjagend en in Heerenveen was helemaal het einde zoek.

Je denkt: Heerenveen, grote subtopper, maar als je daar uitstapt op het 'centraal station' lijk je alsof je op het meest onbeduidende stationnetje van de Transsiberië-express bent aanbeland. Direct aan het station ligt het 'busstation' (dwz: een hokje waar de lijndienst Heerenveen - Tytsjerskeradeel éénmaal daags rijdt) en vervolgens loop je door een Anton Pieckachtige entourage richting het Abe Lenstra-stadion. Langs zo'n kanaaltje, met een 19e-eeuws ophaalbruggetje, door het 'uitgaansgebied' (twee kroegen), de 'grote winkelstraat' (Hema en Xenos), naar links en daar tussen al die eenvoudige houthakkershuisjes zie je ineens een GIGANTISCH STADION.

In het begin nog alleen op de wereld, maar als je dichter bij het stadion komt vervoeg je je tussen de onverstaanbare boeren, burgers en buitenlui die Fryslân rijk is. De mannen hebben er gewoon nog een snor en praten binnensmonds. Handen in de zakken, norse blik en een Oranje Unoxmuts op met 'KOUD HE?!'. De koeien zijn weer gemolken, en voordat ze met Tjibbe en Tjabbe de kroeg ingaan om een Beerenburger te drinken en te praten over de Elfstedentocht van '47 gaan ze eerst nog even naar het karakteristieke Heerenveen kijken.
Dat heerlijk Friese Heerenveen, wat zo prat gaat op de Friese identiteit. Volkslied, pomplebêr, en spelers met van die typisch Friese namen als Elyonossi, Papadopulos en Assaidi.

Eenmaal in het uitvak aanbeland fungeer je als een ware attractie voor de lokale inboorlingen die je aangapen en hoofdschuddend met elkaar praten over de teloorgang van de maatschappij. Voor de wedstrijd het Friese volkslied, waar uiteraard doorheengefloten dient te worden want we spelen in de Nederlandse competitie. Als je zonodig Friese volksliedjes wil gaan zingen richt je maar een eigen competitie op, dus *PRFRIETT*! Wederom alleen al mooi dankzij de hoofdschuddende Pake en Mem achter het plexiglas. Zodra een spreekkoor wat ergere woorden kent dan 'deksels' en 'verdraaid' staan er steevast wat ouden-van-dagen op om boos met hun armen over elkaar driftig nee te schudden in de richting van het uitvak. Gebreide trui aan, unox-muts op, omhoogkrullende snor: "Zo gaan wij hier in Heerenveen niet met elkaar om!"

Oh, is dat zo? Is Heerenveen wel dat brave voorbeeldclubje waar nooit onrust heerst? Heerenveen, de vaandeldrager van Friesland, die provincie waar nog de normen en waarden uit de jaren '50 van de vorige eeuw heersen? Gelul! In Friesland ging het al veel eerder mis dan in de rest van Nederland!
5 juni 754. Nee, niet het laatste kampioenschap van Ajax, maar een massale slachtpartij die een doldrieste kudde Friezen aanrichtten onder een groepje aardige mannen die de ongeletterde boertjes wat beschaving wensten bij te brengen. Met de moord op Bonifatius verloren de Friezen hun laatste onschuld, en dat maken ze heus niet goed door een slordige 1150 jaar later een voetbalclub op te richten die het zo moet hebben van normen & waarden.

Friesland, zaterdag komen wij. Die Bonifatius kan ons geen reet schelen, maar de 5-2 gaat gewroken worden.

Thijs, Heerenveen-Ajaxtopic

foto: www.frieslandholland.nl